WIDOCZEK    BIESZCZADY     FAUNA     TATRY     GALERIE     CERKWIE     ROWER     SZELMA    PANORAMY    R. WIDOCZEK      BUDZIWOJSKA.PL

Ogłoszenia za darmo

f o t o g a l e r i a

 

"Jaka jesteś po latach? Co zostało z Twych marzeń? Czy pamiętasz, jak bardzo chciałaś bym był marynarzem? "

Bieszczady Solina Tarnica Widoczek

Bieszczady, Zdjecia, Szczyty, Cerkiew, Polonina, Jesien i Wiosna
OSTATNI TAKI DZIEŃ
ŻMIJE (Viperinae)
G A D Y

 
PIORUN – w meteorologii bardzo silne wyładowanie elektryczne w atmosferze powstające naturalnie, zwykle towarzyszące burzom. Piorunowi często towarzyszy grom dźwiękowy oraz zjawisko świetlne zwane błyskawicą. Może ono przybierać rozmaite kształty i rozciągłości, tworzyć linie proste lub rozgałęziać się do góry lub w dół.
 

Zasady ochrony przed piorunami

 

Nie wolno stawać pod samotnie rosnącymi drzewami.

 

Nie wolno stawać w pobliżu wysokich metalowych masztów, w które często uderza piorun ani w pobliżu linii elektroenergetycznych.

 

Osoba przebywająca na otwartej przestrzeni powinna znaleźć pomieszczenie, budynek, ziemiankę i schronić się w nim, z braku innej możliwości schronić się w zagłębieniu terenu, raczej nie kłaść się na ziemi (powinna dotykać do ziemi złączonymi stopami, ponieważ podczas uderzenia pioruna powstaje rozkład potencjału na powierzchni Ziemi (tzw. napięcie krokowe), odrzucić lub położyć na ziemi duże przedmioty metalowe przewodzące prąd.

 

Osoby znajdujące się w górach powinny niezwłocznie zejść ze szczytów i grani i ukryć się w zagłębieniach, jaskiniach czy wnękach. Bardzo dobrymi miejscami na schrony są wnętrza klatek, kratownic (w tym i masztów), ale nie wolno ich dotykać, w tym także samochody chronią przed piorunem, spełniają one funkcję klatki Faradaya.

 

Grupy osób pozostające na otwartej przestrzeni powinny się rozproszyć w odległości do kilkudziesięciu metrów, tak by na wypadek porażenia część grupy mogła udzielić pomocy porażonym.
 
 
 

m i n i  galeria

 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
Żmije (Viperinae) - podrodzina w obrębie rodziny żmijowatych, w podrzędzie węży. Do podrodziny tej należy 12 rodzajów i około 60 gatunków stosunkowo niewielkich 
 węży, o długości od kilkunastu do 200 centymetrów. W podrodzinie tej przeważa jajożyworodność, choć występują też gatunki jajorodne. Żmije zamieszkują różne środowiska i rejony geograficzne, również subarktyczny (żmija zygzakowata).

Co robić gdy ugryzie żmija ?

Zmija

Żmija
Najlepiej od razu skontaktować się z pogotowiem lub bezzwłocznie udać się do lekarza. Dobrze jest też zabezpieczyć jałowym opatrunkiem ranę, by nie doszło do zakażenia. Po ukąszeniu nie jest wskazane chodzenie (w przypadku rany nogi), ponieważ wówczas jad żmii szybciej się rozchodzi w organizmie, co prowadzi do szybszego osłabienia. Lekarze zabraniają stosowania leków na własną rękę.

Żmija zygzakowata (Vipera berus)  POKARM  Głównym pokarmem żmij są małe ssaki owadożerne (ryjówki, krety) oraz gryzonie (myszowate, nornikowate). Poluje także na żaby, jaszczurki, pisklęta ptaków oraz owady (prostoskrzydłe, biegaczowate). Młode odżywiają się głównie owadami, ślimakami, dżdżownicami oraz młodymi płazami i jaszczurkami. ZACHOWANIE: Tryb życia dzienny. Chętnie przebywa pod kamieniami, krzewami lub wśród korzeni drzew. Najczęściej ucieka przed napastnikiem, atakuje w sytuacji, gdy jest osaczona. Najpierw jednak zazwyczaj głośno syczy, stosunkowo rzadko kąsa.

WYSTĘPOWANIE:  Żmija zygzakowata występuje na terenach od północno-zachodniej Francji po wschodnią Syberię i Sachalin. W Skandynawii przekracza koło podbiegunowe, a na południe sięga do Włoch i Azji Mniejszej. W Polsce występuje na całym obszarze, w kilku odmianach, z których najbardziej charakterystyczne są: jasna (szara lub rudobrązowa z czarnym zygzakiem wzdłuż całego grzbietu) i czarna.

Żmija zygzakowata podlega ochronie prawnej.

Działanie jadu żmij

Zmija

Żmija

Jad żmii zygzakowatej jest mieszaniną kilku toksyn o różnorakim działaniu: uszkadzającym układ nerwowy, powodującym martwicę tkanek, zmniejszającym krzepliwość krwi, zmiany rytmu pracy serca. Po ukąszeniu na skórze poszkodowanego pozostają dwie charakterystyczne ranki. Ukąszenie jest szczególnie niebezpieczne dla dzieci i osób starszych. Jednakże nie stanowi śmiertelnego zagrożenia dla zdrowego dorosłego człowieka. Leczenie swoiste polega na podaniu antytoksyny końskiej.
Trzeba wiedzieć, że ślina kleszczy ma właściwości znieczulające i dlatego często nie czujemy ukąszenia. Kleszcz po przebiciu skóry wpuszcza jad, umiejscawia się pod skórą i może wysysać krew przez kilka dni zanim odpadnie. Warto więc po powrocie do domu obejrzeć dokładnie całe ciało i głowę.

 

Niebezpieczeństwo
Żmijowate - Viperidae posiadają najlepiej wyspecjalizowany aparat jadowy typu solenoglypha. Ruchome zęby jadowe, z wewnętrznym kanalikiem doprowadzającym jad do rany, stanowią poważne niebezpieczeństwo dla życia człowieka.

Zmija

Zachowanie i pożywienie

Żmija

Zmija

 

Zmija

 Zachowanie i pożywienie.

    Żmije są zwierzętami nocnymi. Podczas dnia pozostają w ukryciu; czasem spotkać je można gdy wygrzewają aię w słońcu na pniu lub kamieniach. Ożywiają się o zmroku i zaczynają żerować. Atakują gryzonie, jaszczurki, czasem pisklęta ptaków gnieżdżących się na ziemi, żaby itp. Pokarm żmij jest bardzo zróżnicowany i w dużej mierze zależy od przewagi któregoś z gatunków pokarmowych na danym terenie, np. na łąkach gdzie występują susły i inne gryzonie, ich młode są głównym pokarmem żmiji nosorogiej, na obszarach gdzie przeważają, jaszczurki one są zasadniczym składnikiem pożywienia. Rozeznanie w rodzaju pobieranego pokarmu jest bardzo pomocne przy hodowli węży pochodzących z odłowu, ze względu na daleko czasem posuniętą, specjalizację pokarmową poszczególnych osobników. Przy odnajdywaniu śladu ofiary pomocą są właściwe dla Viperidae organy zwane - aparatem Jacobsona. Żmije nie atakują jeśli nie poczują się zagrożone. Zazwyczaj przy spotkaniu z człowiekiem błyskawicznie umykają. W sytuacji gdy żmije zmuszone są do obrony maga być agresywne. Zagrożone najczęściej zwijają się i z podniesioną głową czekają na rozwój wypadków. Atakują często nieprecyzyjnie i zawsze starają się ustąpić. Opowiadania o pogoni za człowiekiem itp. "bajki" nie zasługują na uwagę. Ciekawym obyczajem są tańce godowe, które obserwować można wczesną wiosną zarówno u żmiji zygzakowatej jak i nosorogiej. Oba gatanki żyją przeważnie pojedynczo, chociaż zwłaszcza u Vipera ammodytes nie jest to regułą. Na temat zachowania się żmij w ich naturalnym środowisku wiemy wciąż jeszcze niewiele.

.

 

Radio Widoczek - Bieszczadzkie Radio