WIDOCZEK    BIESZCZADY     FAUNA     TATRY     GALERIE     CERKWIE     ROWER     SZELMA    PANORAMY    R. WIDOCZEK      BUDZIWOJSKA.PL

Rzeszów i Podkarpacie

 

f o t o g a l e r i a

 

"Być człowiekiem - to pytanie Jakże czasem trudno odpowiedzieć sobie na nie Trzeba tylko więcej dawać, mniej zabierać Więcej kochać "

Bieszczady Solina Tarnica Widoczek

Strona Główna

 

Bieszczady, Zdjecia, Szczyty, Cerkiew, Polonina, Jesien i Wiosna

  - Niedźwiedź Brunatny 
  - Wilk  
  - Jeleń 
  - Jaszczurka  Zwinka
  - Wąż Eskulapa 
  - Ryś, Żubr, Bóbr, ŻbikLis
 
  - Kleszcz
  - Żmije
  - Kuna 
 
 
 
 

[strona główna]

Fauna polskiej części Bieszczadów to przede wszystkim fauna typowej puszczy wschodniokarpackiej, która nie jest dobrze poznana i ogranicza się właściwie do niektórych grup systematycznych. Stosunkowo dobrze poznane są wszystkie gromady kręgowców, a w tym:

  • ryby – 25 gatunków,
  • płazy – 10 gatunków,
  • gady – 7 gatunków,
  • ptaki – ok. 150 gatunków,
  • ssaki – 51 gatunków.


O wiele lepiej rozpoznano i opracowano królestwo zwierząt bezkręgowych, w tym szczególnie gromadę owadów z czego stosunkowo najlepiej owady siedlisk łąkowych, dżdżownice, pająki, owady ziemnowodne, chrząszcze, motyle. Przez dziesięciolecia góry te nie wzbudzały większego zainteresowania ze strony zoologów i dopiero ostatnia dekada XX i pierwsze lata XXI wieku przyniosły większe zainteresowanie naukowców tym regionem Polski. W Bieszczadach spotyka się zarówno zwierzęta lasów górskich i wysokogórskich 

(alpejskich) związanych głównie ze strefą połonin jak: ryjówka aksamitna, darniówka zwyczajna, pierwiosnek, kruk, żmija zygzakowata, żaba trawna, a z motyli – rusałka admirał, bielinek bytomkowiec, górówka meduza i wiele innych oraz zwierzęta lasów niżowych jak: bocian czarny, pustułka czy kruk. Bieszczady pozostają jeszcze ostoją zwierzyny grubej – niedźwiedzia brunatnego, wilka, rysia, żbika, ponownie introdukowanego żubra, a także puchacza, orła przedniego, orlika i innych. Do gatunków wysokogórskich należy występujący w Bieszczadach płochacz halny i siwerniak oraz chruściki z rodzaju Apatania. Brak w Bieszczadach regla górnego z naturalnym pasem świerczyn powoduje, że zwierzęta typowe dla tego piętra występują w reglu dolnym. Przykładem tego są niektóre gatunki ptaków jak: orzechówka, krzyżodziób świerkowy, jarząbek, drozd obrożny, dzięcioł trójpalczasty, sikora sosnówka i sikora czubatka. Wśród kręgowców w jednym przypadku na terenie Bieszczadów występuje subendemit czyli prawie endemit i jest to traszka karpacka, a z bezkręgowców chrząszcz z rodziny biegaczowatych Pterostichus fossulatus.

Radio Widoczek - Bieszczadzkie Radio

Bieszczady, Zdjecia, Szczyty, Cerkiew, Polonina, Jesien i Wiosna

Bąk (Tabanidae) 

rodzina owadów z rzędu muchówek. Dotychczas opisano ponad 3 tys. gatunków z czego w Polsce ok. 50. Przedstawiciele tej rodziny to owady na ogół dość duże, mierzące ok. 3 cm długości o krępej budowie ciała z charakterystyczną wypukłą głową. Oczy są duże, lśniące i kolorowo ubarwione. Skrzydła szerokie i duże.


W połowie maja polskie bąkowate pojawiają się na polach i od razu rozpoczynają gody. Samice po kopulacji poszukują żywiciela, którym jest duży ssak, aby odżywiać się jego krwią niezbędną do rozwoju jajników (samce żywią się g³ównie sokami roślin). Swoich żywicieli odnajdują za pomocą wzroku. Preferują zwierzęta ubarwione ciemno. Samica za pomocą przednich odnóży rozgarnia sierść dostając się do skóry, którą rozcina żuwaczkami i szczêkami. Do wykonanej ranki wpuszcza trochę śliny mającej na celu zapobieżenie krzepnięciu krwi. Następnie wysysa krew, dzięki której zaczyna się rozwój jajników i w końcu wykszta³cenie jaj. Larwy bąkowatych albo są drapieżnikami albo saprofagami (żywią się szczątkami roślinnymi). Przebywają w przybrzeżnej strefie wodnych zbiorników, na bagnach, torfowiskach czy nawet w wilgotnej glebie.

Ukłucia bąkowatych są bolesne i mogą powodować podrażnienia skóry. Przy masowym wystąpieniu są gro¼nymi pasożytami, gdyż oprócz tego, że stają się dręczycielami zwierząt hodowlanych przebywających na pastwiskach powodując ich ogólne os³abienie to jeszcze mogą przenosi zarazki chorób zakaźnych jak np. wąglika, tularemii, paraliżu dziecięcego oraz świdrowce i nicienie.