BEREHY GÓRNE - Nieistniejąca wieś u południowych podnóży połonin Wetlińskiej i Caryńskiej. Pierwsza wzmianka o niej pochodzi z 1580 r., kiedy w wyniku działów majątkowych przypadła w udziale potomkom Katarzyny z Kmitów Stadniekiej. Dokument z 1645 r. określa ją jako Berehy Połonińskie dla odróżnienia od nowo powstałych Berehów nad Wołosatym (dziś Bereżki). W okresie międzywojennym Berehy były dużą wsią, liczącą około 120 zagród. Rozciągały się Przestrzeni prawie 4 km od Przełęczy Wyżnej po Przełęcz Wyżniańską. Z relacji dawnych mieszkańców wynika, iż opuścili oni wieś dobrowolnie w czerwcu 1946 r. przechodząc na Ukrainę.

Przy szlaku na Połoninę Caryńską zachował się stary cmentarz z bardzo ciekawymi nagrobkami autorstwa Hrycia Buchwaka — miejscowego artysty ludowego.

Punkt informacyjny BPN, pole namiotowe, latem sezonowy sklep i barek, dwie bacówki użytkowane przez górali z Podhala (można kupić bundz i wyroby z wełny). Na wschód od dawnej wsi, w pobliżu Przełęczy Wyżniańskiej schronisko PTTK „Pod Małą Rawką” (30 m.n.).